trammelant

er staat geen reclame op de tram
maar lichamen zonder hoofd
misschien is het niet slim
om in te stappen

als de tram al met een schok
in beweging komt, de bocht om vliegt
moet ik nog kiezen voor een stoel
die met de graffititekens dan maar

straks gaan de zwarte knopjes stuk
dan moet je mee met de smalle bestuurster
heen en weer, heen en weer, de hele dag lang
dan wen je wel aan je eigen tramstoel en

aan de andere reizigers
met wie je, achteraf, kunt praten
als met niemand anders
over die ene dag, die dag in de tram